دین شناسی سور رئالیستی

            شما دینتان را از کجا می گیرید ؟‌

        *  امام صادق (ع) :  من دخل هذا الدین بالرجال أخرجه منه الرجال کما أدخلوه فیه ، ومن دخل فیه بالکتاب والسنة زالت الجبال قبل أن تزول

 *    هرکس به وسیله دیگران وارد دین شود ، دیگران همان گونه که او را وارد دین کرده بودند از آن بیرون خواهند برد ، اما کسی که بر مبنای قرآن و سنت به دین راه یابد ، کوهها زوال می پذیرد و دینداری او زوال نمی پذیرد .

خیلی ها دینشان را در خردسالی از ننه بابا می گیرند و در دبیرستان آن را رد می کنند .بعضی ها هم اطلاعات دینی شان را از ننه سکینه و حاجی قنبر و دایی شمسعلی می گیرند و یا از عمو دیوید و خاله ژاکلین . خیلی های دیگر از همسایه و اهل کوچه و خیابان و بازاریان . برخی هم از دوستانشان . شیرین تر از اینها برخی از دشمنانشان دین می آموزند  و جالب تر این که آن را علمی ترین برداشت از دین می دانند . بعضی ها هر  خنزر پنزری را از هر جا که در باره مسائل مذهبی می شنوند ، اسناد رسمی دینی تلقی نموده ، با آنها دین را رد یا قبول می کنند . بعضی ها دین را از کسانی که عاشقشان هستند می گیرند و آنها هر داستانی در باره دین بسرایند ، بی برو برگرد  قبول می کنند . منبع موثق بسیاری از افراد در دین شناسی عبارت است از : « می گویند ها » ؛ « آورده اند که ...‌» ؛ « این را همه می دانند که ... » ؛ « قصه های بابا بزرگ » ؛ « وبلاگهای سرگردان » ؛ « فیلم های هالیوود » ؛‌ « کانال های ماهواره ای ملحدین آزاد اندیش ! » ؛ « بلقیس خانم بی سواد در مجلس ختم » ؛ « خوابهای معجزه آسای خود و دیگران » ؛ « نوشته های دو تا روزنامه » ؛  . بعضی ها در احکام و مسائل دینی به گفته  هر رهگذری اعتماد می کنند  . برخی توی تاکسی با دین آشنا می شوند و توی اتوبوس آن را به نقد می گذارند و برخی دیگر در سینما و تئاتر و بعضی  در بولتن های و اعلامیه های سیاسی با دین آشنا می شوند . بعضی هم هستند که به هر نوشته بی ارزشی ـ به دلیل این که به چاپ رسیده ـ   اعتماد کامل دارند . بعضی ها هم در امور دینی ، گفته های همسر یا دوست خود را معیار مطلق می دانند . بسیاری هم هستند که با قرآن و نهج البلاغه و منابع دینی هیچ کاری ندارند ، به جای آن ، رفتار هر دیندار کوچه بازار یا حتی مدعیان دینداری را مبنای دین شناسی در نظر می گیرند . برخی تفسیرقرآن یا استفتاهای خود را از معلم هنر یا استاد جامعه شناسی یا فیزیک می پرسند . برخی هم هر ذاکر و مداح یا واعظ و سخنران مذهبی که ببینند ، بدون این که از اطلاعات و تخصص و تعهد او جویا شوند ، وی را فقیه و مجتهد و کارشناس دین حساب نموده ، سخنان و رفتارهای آنان را عین رفتار و سنت و تعالیم رسول خدا(ع) و اهل بیت(ع) می انگارند و به هیچ کتاب و کتابخانه ای مراجعه نمی کنند و به مستند و مستدل و مطابق قرآن بودن حرف هایشان هیچ کاری ندارند .   بعضی ها قدرت تشخیص و فهمیدن ندارند و اگر نظری و تشخیصی دارند با مغزهای دیگران می اندیشند و همیشه سران حزب و گروه و دار و دسته خویش را معیار سفید و سیاه و درست و غلط در امور دینی یا بی دینی تلقی می کنند . اینان عاشق دلباخته دو سه نفر هستند که اگر  بگویند قرآن بر عیسی مسیح نازل شده و امام حسین شهید نشده  و پیامبر اسلام کتاب آسمانی نداشته و بزرگ ترین پیامبر جهان حضرت بهاء الله بوده ، به راحتی قبول می کنند . برخی هم فقیه و فیلسوف و کارشناس دینی شان حضرت نیچه و جناب مارکس و اخیرا مغز متفکر دین شناسی ،  عالی جنابان انصاری و روشنگر و اعظم خانم و دیگر متخصصان عقده های روانی و سیاسی مستقر در دفتر فرهنگی سازمان سیا و از جمله سایت افشا دات کام است . برخی ها خیلی از خود راضی هستند ، دین را چنان مچاله و له می کنند و مسخ و خراب می نمایند و بعد همین مچاله ها و نشخارهای خودشان را خیلی علمی (!)نقد می کنند (‌از باب خود می کشی و خودتعزیه می خوانی ). اینان داستان ها و سریال های زشت دنباله داری به نام دین می سازند و بعد بر اساس همان ساخته ها و بافته های خودشان ( به سبک کرم ابریشم یا عنکبوت) خیلی عالمانه و هوشمندانه و بی طرفانه (!) دین را رد می کنند . راستی شما دینتان را از کجا می گیرید . ( این داستان ادامه دارد ) .