خدای عشق

                   و خداوند عشق را آفرید و آدم ها دوزخ را

خداوند عشق است . نه مظهر عشق و مهر و صمیمیت و نه تنها خالق همه عشق ها که خود همه عشق و محبت است . همان گونه که سراپای خدا دانایی و توانایی است ؛ همه وجود او عشق است و زیبایی .  چون او حاصل جمع همه زیبایی ها و خوبی هاست . خداوند خیمه هستی را برای عشق برپاساخت و خشت خشت کلبه حیات را با دانه های مهر و مودت بر هم نهاد . آن گاه انسان را آفرید تا آینه کامل عشق او باشد . مرد و زن را آفرید و جمع صمیمی عاشقان و همدلان را کنار هم گرد آورد و به هم پیوند داد تا از آتش عشق میان خود به کوره داغ عشق الهی رهنون گردند . آن گاه مهمان خانه خلوت خویش را با همه زیبایی ها پدید آورد و  بهشتی آفرید چنان آراسته و چشمگیر و دلربا که هر بیننده ای از نمای آن مدهوش و مسحور گردد و لذت را با ذره ذره تار و پود وجود خویش لمس کند و بچشد . خلوتخانه عشق جاودانه را با مروارید هایی به رنگ خیال و گلهایی با عطر آشنایی  و چشم اندازهایی از قلموی ابدیت و همرنگ همه خواسته های زیبای انسانی رنگامیزی نمود .خدا عاشق آینه وجود خویش بود و انسان آینه ای به رنگ ربوبیت .

              ما ز خدا گم شده ایم ، او به جست و جوست        چون ما نیازمند و گرفتار آرزوست

             گاهی به برگ لاله نویسد پیام خویش              گاهی درون سینه مرغان به های هوست

    اما انسان ها عشق را از یاد بردند و پیمان نامه صمیمیت دیرین را مچاله کردند و غول تسخیر ناپذیر خودپرستی و شهوت و آتشفشان کینه ها شدند . خشم و خشونت ورزیدند و آهنگ بی وفایی و ناهمدلی ساز کردند و کلبه های مهر و مودت را ویران ساختند و دستان خویش را با تمام توان به آزار و رنج آفرینی و غم گستری گشودند و پاهای خویش را بر پیکر نازنین و زیبای لاله ها و نسترن ها و یاسمن ها نهادند و بذرها کاشتند از جنس درد و شکنجه و خیانت و مکر و نیرنگ و میوه ها درو کردند از جنس جنایت و مرگ و نابودی . از دود و بخار خیانت و جنایت و شهوت دامنگستر آدمیان ، پیاپی باران آتشین بارید و سیل و ساعقه های مرگبار بر سراپای زندگی فرو ریخت و آن گاه جهنم پدیدار گشت .  همه جا از دود خفقان آور  و بوی متعفن جهنم  لبریز گشت :‌ از خلوت خانه ها تا کوچه ها و خیابان ها ؛ از کوخ ها تا کاخ ها ؛ جای جای دنیا می شد شعله های فروزان آتش دوزخ را لمس کرد . و آن گاه خداوند فرشتگان را با نسیم دل انگیزی به همراه  پیامبران گسیل داشت تا شعله های خشم و شهوت و کینه و جنایت را خاموش سازند و بار دیگر هم چنان عشق پیروز گشت و بوی بهشت را میشد از دوردست ها لمس کرد .  

           از کران تا به کران لشکر ظلم است ولی        از ازل تا به ابد فرصت درویشان است